Rust en onrust wisselen elkaar voortdurend af.
Gedwongen niet-werken geeft toch een hoop werk…en kost bovendien veel energie…
Er zit een buikkriebeltje van verzet en een gevoel van miskenning door de overheid voor mijn beide praktijken. Juist nu is het werken aan én met de gezondheid van mensen zo belangrijk. Het kan druk wegnemen van de medische zorg. Ik werk hygiënisch en zorgvuldig, houd me aan alle voorschriften…heb daarin ook geïnvesteerd. Al deze overwegingen maken me wat bozig. Nog los van het inkomen wat er nu niet inkomt…
Het is ook onrust wat ik voel voor de jonge mensen en hun toekomst mondiaal.
Hoe moet het in die delen van de wereld waar armoede heerst.
Een gevoel van laveren tussen wat-is-waar en wat-klopt-niet.
Wie en wat kan ik geloven.
Evengoed kan ik genieten van de vogels in mijn tuin..
Vervelen doe ik niet…ontspannen kan ik weer als mijn praktijk open mag.
Uiteindelijk heb ik toch geweldig werk?!
Al 47 jaar…het plan is de 50 te halen…
Uitspraak van J. Deelder: “De omgeving van de mens is de mede-mens”.
pul-ma.com 